Pan Tadeusz

Izania

"Pan Tadeusz" jest niewątpliwie najbardziej znanym utworem Mickiewicza. Powstała na emigracji "historia szlachecka z r. 1811 i 1812" stała się podstawową lekturą narodu, zarówno w czasach zaborów, jak i w wolnej Rzeczpospolitej. Pisarz w sposób arcymistrzowski połączył w niej to, co nowe, z tym, co klasycznie doskonałe, romantyczną poezję wlewając w ramy eposu heroicznego. W warstwie fabularnej splątał ze sobą różne wątki: mamy tu utrzymany w lekkich barwach obraz perypetii miłosnych młodego Tadeusza, historię szlacheckich sporów o zamek, a wreszcie - dzieje upadku, pokuty i rehabilitacji Jacka Soplicy. I choć opowieści nie brak dramatyzmu, całość kończy się radosnym wezwaniem: "Kochajmy się".

[Wydawnictwo Zielona Sowa, 2004]

Co jak co , ale naszą narodową epopeję szanuję i cenię ponad wszystko. Chociaż prawda jest taka , że przeczytanie jej zeszło mi bardzo długo - ponad pół roku. Ale ja nie zmuszałam się do jej przeczytania , delektowałam się każdą strofą trzynastozgłoskowca i podziwiałam po mistrzowsku opisaną litewską przyrodę.

Rilla

Kocham i wielbię od wczesnego dzieciństwa!
Wspaniałe opisy przyrody, trzynastozgłoskowiec, no i sam wielki Adam Mickiewicz!
Arcydzieło, którego chyba nie trzeba nikomu rekomendować Wink

Wiki

"Pan Tadeusz" to cudowne arcydzieło. Przepiękne, melodyjne, przemyślane w każdym calu. Po prostu niesamowite.

Kasika

W gimnazjum nie mogłam się zmóc, żeby przeczytać. Mickiewicz jakoś od zawsze mnie odrzucał. Podobnie było w liceum, zarobiłam sobie jedynkę z sonetów krymskim, po czym wściekła wzięłam się do Pana Tadeusza. Iii... Stwierdziłam, że mi się podoba. Jestem już daleko za połową i czyta mi się przyjemnie i szybko.
bo to fajna książka jest! Very Happy

Emeraldine

Ta książka to literacki majstersztyk. I przy okazji pokazuje jakie bogactwo tkwi w języku polskim.
"Pana Tadeusza" czytałam z wielką przyjemnością i wzruszeniem. Te dzieło idealnie ukazuje naszą polską mentalność. Każda z postaci ma swoje przełożenie na ludzi współczesnych.

Kasika

Szabel nie zabraknie, szlachta na koń wsiędzie,
ja z synowcem na czele i jakoś to będzie!

Jestem w trakcie przerabiania na polskim. Z małą pomocą mojej wspaniałej nauczycielki zaczynam naszego Tadeusza ubóstwiać!

Tak tak, Protazeńku, tak tak, Gerwazeńku.

Rilla

Jeśli zaś chodzi o muzykę, to szalenie podoba mi się "Wspomnienie" Anny Marii Jopek i Michała Żebrowskiego. I osławione "Soplicowo" Grzegorza Turnaua Smile

Maud

Poznałam jako lekturę szkolną i niemal od razu mnie zauroczyła ta książka. Wspaniałe opisy i to jakim językiem. Z rozpędu zamiast samej inwokacji, nauczyłam się na pamięć niemal połowę pierwszej księgi. (Daleko mi jednak do umiejętności dziadka - całego "Pana Tadeusza" recytował z pamięci i to na wyrywki)

Joanna Anna

Miałam pamiętam problemy z przeczytaniem tej książki. Teraz jednak, jak słyszę fragmenty, to wzruszam się. Wielu nie rozumie o co chodzi z tą Litwą i Napoleonem. Jednak jeśli ma się w sobie tą nutkę patriotyzmu, to zrozumie się o co chodzi Mickiewiczowi.