Saszeńka

Wiki

Powieść przedstawiająca dramatyczne losy trzech kobiet z trzech pokoleń bogatej rodziny pochodzenia żydowskiego na tle burzliwych dziejów Rosji od czasów cara Mikołaja II aż do lat dziewięćdziesiątych XX wieku. Simon Montefiore, autor m.in. biografii: Stalin. Dwór czerwonego cara i
Stalin Młode lata despoty, nasycił powieść realiami życia codziennego i politycznego dwudziestowiecznej Rosji.

Powyższa krótka notka, którą znajdziemy na stronie wielu księgarni, nie oddaje całego ducha tej opowieści. Opowieści, która ukazuje nam prawdziwość stwierdzenia: Rewolucja pożera swe własne dzieci. .

Powieść, którą czyta się jednym tchem - wzruszająca, smutna, zmuszająca do refleksji ale i momentami bardzo piękna.

Joanna Anna

Lubię takie książki, więc pewnie kiedyś sięgnę Smile

.

Biedroneczka

Zastanawiałam się nad kupnem tej książki, ale, że sparzyłam się już kiedyś na powieści, która opisuje tamte czasy, wstrzymałam się. Domyślam się Wiki, że czytałaś ją, więc mam kilka pytań:
1. Jak przedstawione są czasy powieści?
2. Jak wykreowani są bohaterowie?
3. Jakie są ich zachowania?
4. Co z tym "czymś", co musi mieć dobra powieść?
Akurat mam wolne trochę pieniędzy i jeśli mnie zaciekawisz, to może, może Wink

Wiki

Huhu

. Nie wiem czy powieść spodoba Ci się na 100 %, bo wiadomo różne są gusta. Ale postaram się w miarę wiernie nakreślić co nieco i odpowiedzieć na te pytania.
Początek akcji to równocześnie początek rewolucji w Rosji i upadku caratu. 16 letnia dziewczyna - Saszeńka fascynuje się ideą bolszewizmu i ślepo zapatrzona w rodzący się komunizm, staje się jego najzagorzalszą zwolenniczką. Kobieta nie widzi zagrożenia i tego, że wkrótce może sama stać się ofiarą chorych idei.
Wydarzenia i postaci charakterystyczne dla tamtego okresu są przedstawione bardzo dobrze. W pamięci zachowała mi się scena, gdy matka tytułowej bohaterki spotyka się z Rasputinem. W tym samym czasie Saszeńka też spotyka się z ludźmi, tylko z kolei z tymi,którzy zaczynają wierzyć w to, że w Rosji rodzi się coś nowego. Ona też chce by tak się stało.
Zestawienie tych dwóch światów wyszło autorowi świetnie.
Późniejsze przedstawianie grozy i następstw tamtych dni, państwa w jakim żyli ludzie było jak najbardziej realistyczne, a opisy przerażające.
Bohaterowie nie są wykreowani schematycznie, jakoś szczególnie też nie. Jednak niektóre postaci są bardzo ciekawe - chociażby tytułowa bohaterka, czy jej matka, opętana szaleństwem, zła, zepsuta lalka, jednocześnie kobieta głęboko nieszczęśliwa. A, dodajmy, że akcja dzieje się tez we współczesności - pewna dziewczyna dzięki archiwalnym dokumentom z tamtego czasu odkrywa los Saszeńki i bliskich jej ludzi.
Losy bohaterów współczesnych są jednak tylko jakby tłem i pretekstem do opisania głównej historii.

Szczegółowe zachowania bohaterów tak chętnie bym Ci opisała, ale nawet nie mogę, bo te, które są najbardziej godne opisania, będą jednocześnie zdradzeniem bardzo ciekawej akcji. Powiem Ci tylko że czytając pewien opis płakałam, zaś po innym po prostu odłożyłam książkę i długo myślałam o tym co przeczytałam, bo po prostu bardzo mną poruszyło.
Tak, jest to powieść z TYM czymś. Powiem Ci tylko, że na samym początku twierdziłam, że jest całkiem przeciętna. Potem dopiero że bardzo dobra. Także jeśli na początku nie do końca Ci się spodoba, nie zrażaj się, może potem odkryjesz właśnie to COŚ, co sprawia, że książka jest jak najbardziej warta przeczytania, a historia Saszeńki zapadnie Ci na długo w pamięć.

Joanna Anna

Można dostać tą książkę w bibliotekach, czy dopiero jest w księgarniach? Bo chciałabym przeczytać.