Henryk Sienkiewicz

Iwona

Jeden z najwybitniejszych pisarzy polskich, cieszy się od stu lat największą poczytnością.
Urodzony dnia 5 maja 1846r. w zubożałej rodzinie szlacheckiej na Podlasiu (w Woli Okrzeskiej pod Łukowem), chłopięce lata spędził na wsi, obserwując z bliska życie ludu, którego niedole przedstawił tak wiernie w swych wczesnych nowelach.

Gimnazjum i studia wyższe (w Szkole Głównej) ukończył w Warszawie. Działalność literacką rozpoczął dość wcześnie, już w roku 1867 pisząc krytyki literackie, felietony na aktualne tematy, wreszcie nowele. Zarówno świetna forma tych krótkich opowiadań, jak i zawarta w nich myśl postępowa i patriotyczna zjednały młodemu pisarzowi wielki rozgłos. W nieco późniejszym okresie stworzył prawdziwe arcydzieła nowelistyki.
Po podróży do Ameryki talent Sienkiewicza osiąga pełnię swego rozwoju: w latach 1883-1888 ukazuje się Trylogia czyli „Ogniem i mieczem”, „Potop” i „pan Wołodyjowski”. Ten wielki cykl powieści historycznych wywarł olbrzymi wpływ na społeczeństwo, bo chociaż przedstawiał czasy odległe – budził i podtrzymywał wolę oporu przeciw zaborcom. Trylogia przyniosła Sienkiewiczowi sławę, jakiej nie zdobył dotąd żaden polski pisarz.

Mimo ciężkich przeżyć osobistych (śmierć ukochanej żony pod koniec pisania Potopu, niefortunne drugie małżeństwo) talent pisarza nadal się wzbogacał, powstają nowe wielkie powieści historyczne: Quo vadis (Dokąd idziesz 1896) i Krzyżacy (1900). Sienkiewicz zdobywa światową sławę. Jego dzieła, tłumaczone na wiele języków, rozchodzą się w dużych nakładach w krajach europejskich, w Ameryce, a nawet w Azji i Afryce (Egipt). Do światowego rozgłosu pisarza przyczyniła się również Nagroda Nobla, przyznana mu za Quo vadis w roku 1905. Jeszcze wcześniej nagrodził Sienkiewicza naród polski. W roku 1900, na trzydziestolecie jego pracy literackiej, społeczeństwo ofiarowało mu jako dar narodowy – majątek Oblęgorek (obecnie mieści się w tym pałacyku Muzeum Sienkiewiczowskie).

Owocem wędrówki po Egipcie i innych terenach Afryki wschodniej stała się powieść młodzieżowa – W pustyni i w puszczy (1911) .

Temat dla naszej kochanej Wiki.

Joanna Anna

Bardzo lubię Sienkiewicza - jego powieści czytam jednym tchem. Muszę jeszcze sięgnąć po "Na polu chwały".

Kasik

Mistrz. Mój ukochany pisarz. Autro wspaniałych perełek literatury historycznej. Należy mu się szacunek za taką rzetelność w ich pisaniu. Lubię go też dlatego, że on po prostu miał talent, a nie "współpracował z siłami ciemności" Mr. Green

;D
A wiecie, że Potop napisał "na rowerze" :> podobno kupił sobie rower i zaczął jeździć "w teren" i to te wycieczki były jego X muzą.

Wiki

♥♥♥

Mistrz. Jego powieści brzmią niesamowicie melodyjnie - jak jeden wielki poemat. Stworzył ponadczasowe postacie, w tym dwie moje literackie miłości ( Wink

) - Petroniusza i Kmicica.
Wspaniałego Zagłobę, którego pierwowzorem był jego teść, ojciec ukochanej Maryni, Basię - najmilszego hajduczka, Bohuna, Wołodyjowskiego, Skrzetuskiego, Rzędziana,
dekadenta Płoszowskiego, w którym sportretował ówczesne zachowania części społeczeństwa i tysiące innych postaci, które pokochali czytelnicy.

"Kiedyś pamiętniki, może i historie literatury wspominać będą, że kiedy wychodziło Ogniem i mieczem, (... ) o bohaterach tej powieści mówiło się i myślało jak o żywych ludziach, (... ) że kiedy młode panienki pisały lub chciały pisać do autora, żeby na miłość Boską nie zabijał Skrzetuskiego, to matki i babki sędziwe w błogosławieństwach swoich ze łzami prosiły, żeby ich synowie mieli takie jak on dusze. Jak legenda będą wyglądać opowiadania o tej pani, co zapytana przy powitaniu, czy jej się stało co
złego, że taka smutna, odpowiedziała: «Bar wzięty»; o tym pacierzu, który ktoś mówił za duszę Podbipięty i aż w połowie spostrzegł się sam, że to wymyślona postać i wymyślona dusza; a to wszystko to szczera prawda przecie i szczery dowód, jak my z figurami tej powieści żyjemy, jak one opanowały nam wyobraźnie i serca” (S. Tarnowski).

Wybaczam, że Iwonka podkradła mi ten temat, bo jest ze śliczną dedykacją! Dziękuję : )!