"Dzikuska. Historia miłości" - Irena Zarzycka

Writer

Wpadłam na to przypadkiem. Pożyczyłam książki od cioci, a ona dodatkowo wcisnęła mi Dzikuskę. Kilka miesięcy leżała na półce bo o niej zapomniałam. Nie mając co czytać wyjęłam tę książkę i zaczęłam czytać. Ta książka jest niesamowita. Polecam.

"Dzikuska" Ireny Zarzyckiej ukazuje się w ramach serii "Antykwariat polskiego romansu", której celem jest przypomnienie najpiękniejszych polskich historii miłosnych w stylu retro. Powieść jest bezpretensjonalna i pełna wdzięku, na przemian skrzy się dowcipem i wzrusza. Tytułowa "Dzikuska" - to Ita Kruszyńska, zaniedbane, najmłodsze dziecko ziemianina z kresów, który po śmierci żony całkowicie poświęcił się pracy. Antek, jeden z braci Ity, prosi o pomoc w ucywilizowaniu siostry Witolda Leskiego, młodego malarza znad Wisły. Pannie wcale nie podoba się ten pomysł: rzuca w "belfra" szyszkami, wybija mu szybę w pokoju, chlapie mu ubranie atramentem, podkłada jeża do jego łóżka, a nawet próbuje go utopić... A jednak pod powierzchownością andrusa kryje się czułe serce rusałki - czy Witoldowi uda się do niego dotrzeć? Czy małej, bosej, rozczochranej dziewczynki nie zepsuje towarzystwo intrygantek i bawidamków?

Izania

Czytałam całkiem niedawno. Przedmowa Autorki była naprawdę wzruszająca i piękna , ale książka jest bardzo zwyczajna i przewidywalna.

marigold

Czytałam bardzo, bardzo dawno temu Wink

Wówczas czytało mi się szybko i z przyjemnością. Jak zauważyła Izaniu, lektura nieco przewidywalna... ale urocza, jak mówi Writer.

Wogóle czytałam ją zupełnym przypadkiem - jakoś bibliotekarka wcisnęła mi ją w moją stertę książek Very Happy

Izania

Mi również Marigold ! Aczkolwiek były to wtedy tylko trzy książki Wink

.

devin

Dostałam kiedyś, daaawanooo temu w prezencie od Cioci. Nie była nowa- już czytana wielokrotnie, klejona, więc z wypadającymi, lekko zżółkłymi stronicami. Zakochałam się w niej- wiem, że to zwykłe romansidło, że... nie lubię tego typu książek, ale tę kocham. Wracałam do niej wiele razy. Może, gdy wyobrażam sobie Pannę Itę, włącza mi się instynkt macierzyński? Wink

No i postać Panny Eli: brzydka, ale dobra Smile