"Ania z Zielonego Wzgórza"

Joanna Anna

Jedna z moich ulubionych książek. Często do niej wracam. Jakie były Wasze wrażenia po pierwszym, a potem kolejnym przeczytaniu?

Parvati

Część najbardziej znana i chyba najwięcej razy przeze mnie czytana. Ostatni raz - w zeszłym miesiącu Very Happy

Chętnie wracam do tej części, jest bardzo zabawna, zwłaszcza wszystkie pomyłki Ani i jej górnolotne słownictwo. Czytałam po raz pierwszy w wieku 8 lat i wtedy ten jej język nie wydawał mi się tak śmieszny, jak teraz. Pewnie dlatego, że jestem dwa razy starsza Smile

Ania z Zielonego Wzgórza była w VI klasie lekturą, ale to mi się nie podobało, dlatego, że uwielbiam tą książkę (tak jak inne z serii Wink

), a większość osób wypowiadało się o niej niezbyt pochlebnie (co było niesprawiedliwe, bo albo nie doczytali do końca, albo nie zaczęli czytać w ogóle).

Joanna Anna

Kiedyś zawsze, jak zaczynały się wakacje sięgałam po "Anie z Zielonego Wzgórza". Chyba nigdy mi się nie znudzi;).

Anna Paulina

Oj tak, księga Aniowego dzieciństwa nie znudzi się nigdy, bo nie ma to jak Aniowe przygody Smile

Ania jest po prostu niepowtarzalna, z jej dziecięcą szczerością, radością, urzekająco rozbrajającym marzycielstwem mimo ciężkich doświadczeń życiowych, umiejętnością dostrzegania magii w każdym przejawie otaczającej rzeczywistości (i nierzeczywistości...). Anię można czytać bez końca, te wszystkie kochane postacie są jak przyjaciele, które nie opuszczają Aniowej wielbicielki przez całe życie i mocno rzutują w wielu przypadkach na sposób postrzegania świata...bo dzięki umiłowaniu takiego właśnie Aniowego dziecięctwa, mamy je także w sobie, i często to właśnie zachwyca w nas osoby, które spotykamy na drodze naszego życia Wink

Bardzo dobrze mieć obok siebie takie osoby, które potrafią docenić tego typu cechy w charakterze, taką właśnie Aniową wrażliwość, marzycielskość, optymizm, dobre serce - wszystko to, co mamy wspólnego z niezwykłą postacią, stworzoną przez Lucy Maud Montgomery ponad 100 lat temu...