Opowieści z Avonlea i Pożegnanie z Avonlea

Kasika

Owszem, czytałam obydwa zbiory i uważam je za najlepsze.
Może to dlatego, że czytałam je jako pierwsze, bo w innych już zawsze jakaś nowela się powtarzała.
A może ich magia polega na tym, że ma się wrażenie spójności z serią o Ani; przecież tak miało być, tamte okolice, czasem nawet wspominani ludzie.

Ametyst

Uwielbiam te zbiorki. Podoba mi się, że zdarzają się w niej i poważne, i zabawne opowiadania. Najbardziej podobał mi się utwór "Istota całkowicie niesamolubna". Podziwiam Eunice. Poświęciła własne szczęście, by dotrzymać przysięgi.

leslie13 · Wysłany: Wto 21:21, 03 Mar 2009 Temat postu:

Oczywiście, że czytałam i to są chyba dwa moje ulubione zbiorki spośród tych, które przeczytałam. Czemu? Bo pełno w nich Ani, jej znajomych i atmosfery Avonlea. Wiem, że czytając te opowiadania można znaleźć wzmianki o tych samych wydarzeniach w seriii o Ani i w zbiorkach, więc planuję niebawem przeczytanie pierwszych dwóch, trzech części Ani i zbiorki aby znaleźć wspólne punkty.

William Bursztynowicz · Wysłany: Wto 23:02, 03 Mar 2009 Temat postu:

Hm... urocze, ale nie wszystkie - niektóre wydawały mi się dokańczane na siłę. Tak np. początek opisany szczegółowo, a później wyjaśnienie, ciach pach koniec Very Happy

Ania · Wysłany: Śro 17:05, 04 Mar 2009 Temat postu:

Opowiadania bardzo mi się podobały choć niektóre nie miały wogóle (oczywiście moim zdaniem) tematu który zasługuje na opisanie. Nie posiadały fajnej akcji. Bardzo mnie cieszyły wszystkie wspomnienia o Ani Shirley.

Emeraldine · Wysłany: Pią 21:35, 19 Mar 2010 Temat postu:

Ja sobie podczytuję ukardkiem "Opowieści z Avonlea" w pracy na kompie jak mam chwilę czasu. Zawsze dobrze się na moment oderwać od swojej szarej rzeczywistości.
Bardzo podoba mi się podejscie Maud do starości. Pisze z szacunkiem o swoich starszych bohaterach. Widać to na przykład w "Maleńkiej Joycelyn". Bardzo mnie wzruszyło te opowiadanko o starszej pani która tak bardzo chciała przed śmiercią usłyszeć śpiew znanej śpiewaczki.
Maud jest mistrzynią budowania emocji. Potrafi w jednym opowiadaniu rozbawić, a w kolejnym bardzo wzruszyć i skłonić do refleksji.

Justyna7

Bardziej podobał mi się zbiór "Pożegnanie z Avonlea". Bawił, wzruszał i zachwycał na przemian. Z kolei czytanie "opowieści" trochę mi się dłużyło.

AdrianA

Oj tych dwóch zbiorów nie czytałam Sad

i zauważyłam że sa jeszcze inne książki tej pisarki, które jakoś ominęłam. A napewno muszę je jakoś znaleźć zakupić czy wypożyczyć. Dodam, iż nie kupuję książek tylko
korzystam od lat z biblioteki. I dość dużo już książek L. M. Montgomery przeczytałam, myślałam że już wszystkie a jednak nie:) muszę jakoś dostać inne książki Smile

Pozdrawiam wszystkich forumowiczów Wink

Włóczykijka

Czytałam tu, że "Ania z Wyspy Księcia Edwarda" z 2011r. zawiera "straszne sceny", ale...
Czytając Pożegnanie, byłam zaskoczona. Np. jest tutaj opowiadanie o małżeństwie, młode, szczęśliwe, rodzi im się syn, jeszcze lepiej, ale mały umiera po dwudziestu miesiącach, a kobieta po... roku? zaczyna mieć zwidy i słyszy w nocy, że mały ją woła. Później, po którejś nocy z rzędu, jak miała też zwidy za dnia, znajdują w łódce dwuletniego chłopczyka z portu, którego chciano się pozbyć, ale historia głównie opowiada o tym, jak ta młoda kobieta miała zwidy, jak cierpiała i on, i jej mąż, a to zakończenie, kiedy znajdują małego... Wygląda, jakby ktoś kazał LMM dopisać, żeby to nie było takie smutne i ona zrobiła to specjalnie. W tym opowiadaniu to się najbardziej rzuca w oczy, przy innych trochę mniej. Więc skoro tu już wychodzą... takie rzeczy, to boję się czytać Wyspę ._.
Co do Opowieści - nie mam nic do zarzucenia.

RillaF

Ja jestem w trakcie czytania...A cała twórczość Moud jest w mojej bibliotece w dziale dla dzieci i młodzieży, aż mi głupio było jak je wyporzyczałam - ale w nich widac jeszcze bardziej niż w dalszych cześciach Ani, z pewnością zagłębianie się tak w ludzką naturę, starość, śmierć nie oczywiste morały - mimo że wszystko ułagodzone i z heppyendowane = to jednak nie wwydaje mi się aby docelowymi odbiorcami miałyby być dzieci i młodzież Smile